Vakantie in Myanmar

Hallo allemaal.

Zoals jullie misschien weten houdt Tim een blog bij over zijn reis in Cambodja. Ik ben vorige week zaterdag teruggekomen van onze reis samen. Graag zou ik jullie hier over vertellen.

Onze reis begon in Phnom Penh, Cambodja. Deze stad is deze maanden de woonplaats van Tim, hier is ook het weeshuis waar Tim les geeft. Ik ben samen met Marjolijn en Ellen gevlogen, het was de langste reis die ik ooit gemaakt had. We vlogen om 18:00 vanuit Nederland en kwamen om 15:50 (Cambodjaanse tijd) aan. Het was erg fijn om Tim weer te zien!

Met de tuktuk reden we naar het hotel. Onderweg keek ik al mijn ogen uit. We reden door wat slechtere wijken, hier was veel rommel. Phnom Penh is best een vieze, stinkende stad. Vervolgens kwamen we aan in het hotel, erg luxe. Met zwembad, mooie kamers en het personeel rende voor je. We zijn even bijgekomen en hebben lekker gezwommen.

De volgende dag hebben we de Russische en de centrale markt bezocht. Dit vond ik erg leuk. De centrale markt was wat toeristischer dan de rusische markt. Op de markten kon je van alles krijgen, van souvenirs tot levende krabben en motoronderdelen. Ik heb van Tim een mooie ring gekregen en zelf blauw witte schaaltjes gekocht. Het vinden van de ring was nog vrij lastig, de smaak van de Cambodjanen is niet zo mijn ding. Veel goud en blingbling in allerlei kleuren.

‘s Middags hebben we Tuol Sleng bezocht. Dit is een gevangenis geweest tijdens de rode Khmer tijd. Dit was zeer indrukwekkend en heftig om te zien. Tim wilde ook echt niet meer mee, hij was al twee keer geweest en hij vond het niet fijn om nog een keer te gaan. Het is verschrikkelijk wat daar gebeurt is. Iedereen die maar enigszinds bedreiging vormde voor het Khmer Rouge Regime werd hier opgesloten en gemarteld om vervolgens na een onterechte bekentenis naar de killing fields gebracht te worden. Het is niet voor te stellen dat dit nog zo kort geleden gebeurde. We hebben van twee overlevenden boekjes gekocht die we aan Tim hebben gegeven op zijn verjaardag.

De volgende dag hebben Marjolijn, Ellen en ik het koninklijk paleis bezocht. Tim was al geweest en kon door zijn voet helaas niet mee. Leuk om te zien, maar niet heel bijzonder.

‘s Middags zijn we naar COLT gegaan. Dit was ontzettend leuk om te zien. De kinderen zijn echt schatjes en Tim is er erg leuk mee. Sommige zijn wat verlegen en anderen komen even op hun beste Engels een praatje maken. Na het weeshuis bezocht te hebben zijn Ellen, Marjolijn en ik naar de killing fields gereden. Mensen werden hier op gruwelijke wijze vermoord en in massagraven gedumpt. Nu na vele jaren komen er nog steeds botten naar boven.

De volgende dag was de verjaardag van Tim. We zijn met zijn vieren met de minibus naar Kampot gegaan. Dit is een heerlijk plaatsje aan een rivier, mooie bergen en frisse lucht. Bewoners van Phnom Penh bezoeken dit plaatsje om even op adem te komen. We hebben in het hotel taart gegeten en hebben scooters gehuurd en zijn in de bergen gaan rijden. Dit vond ik leuker dan verwacht en ging mij vrij makkelijk af. Tim lachte mij uit omdat ik normaal gesproken een hekel heb aan scooters.

‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten in een restaurant met een tropische sfeer met een Nederlandse als eigenaresse. De volgende dag hebben we een kookcursus gedaan. De rit ernaartoe was al erg leuk. We reden door een boeren landschap, een prachtige omgeving. Families leven hier nog zeer primitief, ze hebben een koe, een veldje en een paar kippen op het erf. We kwamen ook langs mooie rijstvelden. Helaas aangekomen op de bestemming bleek dat we nog een stuk moesten lopen over oneven terein. Dit kon Tim niet met zijn voet, Tim bleef dus helaas achter.

Bij de cursus kregen we een levende kip. Ellen werd uitgedaagd om hem te slachten, ze nam de uitdaging aan. Ze wilde het niet doorzetten, omdat het mes bot was en ze niet wilde dat het een lijdensweg werd. Maar alsnog vond ik het erg stoer!

We hebben ook zelf kokosroom en melk gemaakt en de curry pasta’s. We maakten een kampot pepper curry, een augergine curry en een massaman curry. Erg lekker allemaal. Kampot staat bekend om zijn peperkorrels, deze zijn erg smaakvol.

‘s Middags zijn Tim en ik nog moto gaan rijden. We zijn naar een waterval gereden, helaas kon Tim de waterval niet bezoeken door zijn voet. Gelukkig was de rit ernaar toe was ook al erg leuk. De volgende dag hebben we Kep bezocht. Tim en ik op de moto en Ellen en Marjolijn met de tuktuk. Kep ligt aan de kust vlakbij Kampot en staat bekend om de krabbenmarkt. We hebben verse krab gegeten, ik met een heerlijke kampot pepper marinade.

‘s Middags zijn Tim en ik terug naar Pnhom Penh gegaan, daar gegeten en om half 12 de nachtbus genomen richting Siem Reap. Hier kwamen we om half 6 ‘s ochtends aan. We hebben ontbeten in het hotel, konden helaas onze kamer nog niet in. Ik heb deze dag met een tour Angkor Wat bezocht. De gids kwam ruim een uur te laat en had amper een excuus en begon meteen over geld. Ik had het dus niet zo met deze man.

Angkor Wat was wel weer erg mooi. Het is een enorm boedistisch tempel complex. Helaas aardig vervallen en in de oorlogen beroofd, maar wel erg bijzonder om te zien. Ik vond Ta Prohm het meest bijzonder, bij deze tempels waren bomen doorheen gegroeid. Ik heb hier veel foto’s gemaakt. Tijdens het maken van een foto was ik uit mijn broek gescheurd. Ik ben snel naar de eerste de beste winkel gerend en een nieuwe gekocht, ik stond namelijk bijna in mijn blote billen… Erg genant natuurlijk, maar ik kan er nu wel om lachen.

De volgende dag zijn Tim en ik naar Yangon in Myanmar gevlogen. Door Tim zijn krukken hadden we overal voorrang, dit was wel erg fijn. Yangon had al meteen een zeer andere sfeer. Er mogen geen brommertjes rijden, dus de lucht was veel schoner. Het regende wat meer dan in Cambodja en er was ontzettend veel groen in de stad. Het verschil tussen arm en rijk was duidelijk te zien. Rijken rijden in de duurste auto’ s en tegelijkertijd zie je mensen in een hutje of op straat leven. We verbleven in een fijn guesthouse. ‘s Avonds zijn we wat gaan eten. Onderweg kwamen we langs een levendige markt op straat. Veel kraampjes met eten, vis, vlees, groenten en rommel. Erg leuk om te zien.

De volgende dag zijn we naar het nationaal museum gegaan. Leuk om bezocht te hebben, maar niet heel bijzonder. Die middag zijn we een ritje met de trein gaan maken, deze maakte een rondje van 3 uur door Yangon. Heel leuk om te zien. Veel locals, erg geinteresseerd en vriendelijk. Een dronkenlap viel ons een beetje lastig, niet fijn, maar ook niet heel vervelend.

‘s Avonds zijn we naar China town gegaan, hier hebben we lekker BBQ gegeten tussen de locals. Het had een leuke en gezellige sfeer. De volgende ochtend hadden wij het plan om naar het drugsmuseum te gaan. Dit scheen volgens tripadvisor erg bijzonder te zijn en een goed beeld te geven van de propaganda van de overheid. Helaas was het gesloten. We zijn toen in de buurt naar een groot luxe winkelcentrum gegaan. Leuk om zo te zien hoe de rijken shoppen, verder niet heel spannend. Die middag hebben we gegeten bij een dame die in een hutje aan de straat stond te koken. Leuk om te doen, ik kon er nog niet helemaal van genieten, toch bang dat het niet helemaal veilig was. Maar het koste geen drol en we werden goed verzorgd.

Na de lunch wilden een lokale markt bezoeken, helaas was deze dicht. Ik moest nodig naar het toilet, dus ik ben in de buurt een winkeltje in gelopen. Hier waren ze duidelijk geen toeristen gewend. Er werd erg gegiechelt toen ik naar het toilet vroeg, maar ik werd vriendelijk geholpen door de baas die Engels sprak. We hebben in de buurt een drankje gedaan en zijn ‘s avonds met zonsondergang naar de schwedagon pagoda gegaan. De grootste tempel van Myanmar en een van de belangrijkste boedistische plekken ter wereld. Dit was erg indrukwekkend, veel goud, edelstenen en felle kleuren. Dit kwam steeds beter tot zijn recht naarmate het donker werd en de lichten aan gingen. Er hing een ontspannen sfeer.

De volgende ochtend zijn we met de bus naar Taungoo gereden. De bus zat goed vol en in het gangpad zaten locals op een krukje. Onderweg werd regelmatig gestopt om mensen in en uit te laten. Toen we uit de bus kwamen werden we gelijk aangesproken door vele motortaxidrivers, ze waren erg opdringerig en een pakte mijn tas en zette deze op zijn moto zonder iets te vragen. Niet erg prettig, maar ze bleken het goed te bedoelen. Engels is beperkt, dus zo ontstaat er wel een miscommunicatie.

Ons hotel was fijn, had een mooie tuin. We hebben fietsen gehuurd en zijn naar het stadje gereden. Hier was niet veel te beleven. Ze waren duidelijk geen toeristen gewend. Veel mensen zwaaiden en keken naar je, niet op een vervelende manier, de mensen waren erg geinteresseerd. Ik voelde mij net de koningin. Langs de weg liepen koeien en er waren veel zwerfhonden. ‘s Avonds hadden we moeite om een restaurant te vinden, we zijn uiteindelijk bij een bierstation belandt. Het was goed druk, er bleek voetbal te zijn. Erg leuk, er hing een gezellige sfeer. De volgende ochtend kregen we een uitgebreid ontbijt met wel twintig verschillende hapjes, pannenkoekjes, fruit en lokale baksels. We hebben vervolgens maar de lunch overgeslagen. Er was niet veel meer te beleven in Taungoo. We hebben wat in het stadje rondgefietst.

Om half 8 ‘s avonds zouden we de bus hebben naar Nyaungshwe. Deze kwam rond 9 uur aan, na 20 minuten rijden was er een stop om te eten. Het schoot dus niet erg op. Tim voelde zich niet erg lekker, dus dat was vervelend. Slapen lukte ook niet zo tijdens het rijden. Het laatste stuk van de busreis was wel erg mooi, dit ging door de bergen. We kwamen om 6 uur in de ochtend aan. We hadden het hotel voor de nacht al geboekt, dus we konden meteen onze kamer in. We zijn gaan slapen en de volgende middag wakker geworden.

Nyaungshwe is het stadje om het Inle meer te bezoeken. We hebben de volgende dag een boottocht gemaakt. Erg leuk, er waren vershillende stops. Bij een markt en verschillende werkplaatsen en een tempel. We kwamen langs een weverij, een plek waar sigaren gerold werden, een zilversmid en een smid die messen maakten. Ook voeren we langs vissers en de drijvende tuinbouwakkers. Helaas was ik in de ochtend al ziek geworden. Ik kreeg regelmatig zeer pijnlijke steken in mijn buik die steeds heftiger werden. Ik heb doorgezet en de tocht afgemaakt. We hebben in het hotel gevraagd of we naar een dokter konden. Het hotel heeft ons ontzettend fijn geholpen en een medewerker is met ons mee naar de arts gegaan. Ik bleek een bacteriele infectie in mijn darmen te hebben. Ik heb hier verschillende antibiotica gekregen en pillen tegen buikkrampen. De volgende dag ging het gelukkig al wat beter, maar zijn we in het hotel gebleven. Vervelend, maar ziek zijn hoort er bij op zo’ n vakantie.

We zijn de dag hierna een stukje gaan fietsen, dit was pittig, de bergen in. Uiteindelijk voor ons beide een beetje te veel geweest. Onderweg wilde een meisje met mij op de foto en pakte mij hierbij stevig vast alsof wij beste vriendinnen waren. Ze overviel mij een beetje, maar ik voelde mij erg gevleid. ‘s middags hebben we nog de markt bezocht. De volgende ochtend hebben we de trein naar Kalaw gepakt. De bus was sneller en scheen comfortbaler te zijn volgens de boekjes, maar we vonden dit een leuke ervaring. We zijn voor een paar dollar eerste klas gaan reizen, Ik was helaas het eerste stuk van de tocht in slaap gevallen, dit scheen volgens Tim juist erg mooi te zijn. Maar ik heb gelukkig nog genoeg moois gezien. We reden door ontzettend mooie uitgestrekte natuur en rijstvelden. Bij een stop werd allerlei handelswaar ingeladen (bij ons in de eerste klas). Bananen, ananassen, allerlei groenten en ga zo maar door. Overal waar plek was werd benut.

Kalaw ligt in de bergen en het is er lekker fris. Het is vooral een verblijfplaats om trektochten te maken. Dit was voor ons helaas niet mogelijk in verband met Tim zijn voet. We zijn hier een nachtje gebleven. Het hotel was niet zo fijn, gehorig, niet fris en niet echt vriendelijk personeel. In Kalaw hebben we alleen de markt bezocht, de volgende ochtend zijn we met de bus naar Bagan gegaan. Dit was ook weer een mooie tocht door de bergen. De reis ging voorspoedig en we kwamen eerder aan dan gepland. Helaas werden we buiten de stad afgezet, gelukkig konden we een taxi delen met een Australische dame die in hetzelfde hotel verbleef. We hebben het einde van de middag elektrische scooters gehuurd en zijn door old bagan naar Nyaung U gereden. We verbleven in New Bagan. Het gebied rond deze drie plaatsjes heeft ontelbaar veel tempels, hele grote maar ook honderden kleinere. Heel bijzonder, maar al erg toeristisch voor Myanmar. De volgende dag hebben we met de scooter verschillende tempels bezocht. Het was erg heet in Bagan, maar we konden het aardig uithouden.

Op de weg terug naar huis reden we langs een festival. Een soort van carnavals wagen reed door het stadje met keiharde muziek. Jongens en enkele meiden waren enthousiast aan het dansen, lekker los in de heupen (kunnen de Nederlandse mannen nog wat van leren). Er waren allemaal kraampjes met eten en het had een leuke gezellige sfeer. We reden wat verder en kwamen toevallig bij een bos. Er moest entree betaald worden. Ik was hiervoor eigenlijk een beetje te gierig, maar we hebben het toch gedaan. Dit bleek erg leuk te zijn, we reden door een mooi bos met oneven terrein. Er was midden in het bos een schildpaddenopvang/ fokkerij. Leuk om te zien, ik heb nog nooit zo veel schildpadden bij elkaar gezien, maar ze hadden het er goed en hadden veel ruimte en mooie verblijven. De volgende dag hebben we weer tempels bezocht en zijn door wat plaatsjes achteraf gereden buiten het toeristische gebied. Hier liepen gewoon weer koeien en paarden over de weg. Erg bijzonder om te zien dat net buiten het toeristische gebied al weer heel anders is maar hier ook nog steeds heel veel tempels staan. De volgende dag zijn we heel vroeg opgestaan om de zonsopgang te zien. Dit leek ons erg bijzonder en we dachten een rustig plekje te weten. Helaas zat ons plekje, bovenop een tempel, helemaal vol met andere toeristen. Dat maakte het toch wat minder romantisch, ook was het wat bewolkt. Toch zijn we blij dat we het gedaan hebben. We hebben een lekker lokaal ontbijtje genomen ( rijstnoodles ) en ik ben een taxi gaan regelen om naar pakokku te rijden. We hebben nog even geslapen en gezwommen en we zijn daarna vertrokken.

Pakkoku was ongeveer een half uur rijden. dus dat was wel fijn. We hadden uit de lonely planet een guesthouse gevonden en hebben hier een kamer geboekt. Het hotel werd gerund door een schattige oma, zij deed het meeste werk terwijl de rest van de familie op de bank lag. Het was een fijn ontvangst, de minder schone kamer zagen we door de vingers. We hebben door het stadje gewandeld, hier waren ze ook niet zo toeristen gewend. Iedereen weer zwaaien en gedag zeggen. Dieren leefden langs de straat en varkens lagen lekker in de modder. We hebben geluncht bij een restaurantje. Ze spraken geen woord engels, we kregen zo verschillende gerechten op tafel en een fles water. We werden er goed verzorgd. ‘s Avonds heeft oma voor ons gekookt. De volgende ochtend kregen we een burmees ontbijt. Visbouillon met rijstnoodles en toe fruit en heerlijke bananencake. Het viel niet tegen.

Daarna hebben we de bus naar Mandalay genomen. Langs weg die je neemt wanneer je Mandalay inrijdt wonen veel mensen in hutjes, dieren lopen langs de weg en we zagen weer voor het eerst gevlekte koeien. Mandalay was weer een grote stad, maar anders dan Yangon. Hier waren wel brommertjes toegelaten en het was er heet en minder groen.

We hebben een scooter gehuurd en hebben de volgende dag een trip gemaakt door omliggende plaatsjes. Het vinden van de plaatsjes was niet erg makkelijk, straten kloppen niet altijd en wanneer je de weg vraagt begrijpen ze je vaak niet en sturen ze je maar een kant op. Onderweg wilden we bij een winkeltje water kopen, maar we mochten niet betalen, het was een cadeau. Ontzettend lief, maar natuurlijk helemaal niet nodig.

Bij Sagaing zijn we de berg opgereden en hebben genoten van een mooi uitzicht. Vervolgens zijn we richting Inwa gereden en hebben daar de pond genomen. De wegen waren hier erg modderig en Tim moest hard werken om met de motorbike door de blubber heen te komen. We hebben hier rondgereden en wilden een tempel bezoeken. Helaas moesten we hier flink voor betalen, dus hebben we hem alleen van buiten bewonderd. Als laatste zijn we tijdens de zonsondergang naar een hele oude, lange houten brug gegaan en zijn we hier overheen gelopen. Heel bijzonder om te zien!

‘s Avonds hebben we voor geen geld lokaal gegeten in de china town van Mandalay. De volgende dag hebben we een rit gemaakt met de moto, langs prachtige rijstvelden een berg op, waar we een mooi uitzicht hadden. Bij de berg leefden allemaal aapjes. We hebben wat gedronken bij een vrouwtje met haar kleine dochtertje. Vooral het kleine meisje vond ons bezoek erg leuk, ze was heel blij en lachte contstant. We hebben haar een cadeautje gegeven waar ze erg blij mee was.

Die middag was Tim erg moe en is op bed gaan liggen en ik heb een manicure en pedicure genomen. De volgende dag zijn we de mandalay hill op gereden. Hier kwamen ook veel locals en er kwam een groep naar ons toe die met ons op de foto wilde. De een na de ander kwam bij ons staan. We konden er wel om lachen. We weten nu hoe het ongeveer moet voelen om beroemd te zijn.

‘s middags hebben we een groot winkelcentrum bezocht. Het zag er van buiten spectaculairder uit dan van binnen. Een groot gedeelte stond leeg en er was jammer genoeg voor Tim geen electronica afdeling. ‘s avonds wilden we weer bij een beerstation gaan eten, helaas konden we geen leuke vinden. We zijn uiteindelijk gaan zitten bij een kraampje langs de weg. Hier zaten we niet helemaal lekker, het eten bleek een beetje koud te zijn en we werden door twee straathonden aangekeken en een kat was ook ontzettend aan het bedelen. Het eten smaakte gelukkig goed, maar bang om ziek te worden waren we wel.

De volgende ochtend hebben we de motorbike teruggebracht en zijn we naar de airport gegaan. We vlogen naar Bangkok. We hebben ons verbaasd over hoe groot het verschil was met de steden die we in Myanmar bezocht hadden. Bangkok is echt toeristisch, druk en vooral erg groot. We hebben ‘s avonds een broodje gegeten en over de khao san road gelopen. Grappig om gezien te hebben. De volgende dag hebben we een escape game gedaan, hierbij wordt je in een kamer gezet waarbij je door middel van allerlei puzzels en raadsels moet ontsnappen. De escape game bevondt zich in een enorm winkelcentrum inclusief gamehal, tandardspraktijk en bioscoop. Hier hebben we nog even rond gekeken en ook hebben we nog wat in de omgeving rondgelopen. We hadden ons niet zo verdiept in de stad en we hebben er dus nog wat over gelezen. De volgende dag hebben we nog een beetje in de stad rondgelopen. ‘s Avonds hebben we afscheid genomen en ben ik op het vliegtuig gestapt richting huis.

Het is een lang verhaal geworden. Ik heb ontzettend genoten van de reis, we hebben veel gezien en meegemaakt. Myanmar was erg bijzonder, de mensen heel lief en de natuur is prachtig. We willen zeker nog terug, we hebben nog lang niet alles gezien en zijn nog niet uitgekeken.